By Ricarda Braukmann (DANS & ODISSEI FAIR Support team)

Stel je voor dat je online een interessant artikel leest waarin wordt verwezen naar een ander artikel dat een aantal jaar geleden is geschreven maar heel relevant klinkt voor je huidige werk. Nieuwsgierig klik je op de link maar helaas is de enige melding die je browser geeft “404 Not Found”. Dit is niet alleen heel vervelend maar het is ook een verspilling van tijd en geld omdat de informatie nu voor altijd verloren is. Persistent Identifiers (PIDs) proberen dit probleem op te lossen door digitale bronnen van unieke en duurzame identificatie te voorzien. 

Een PID is “een permanente verwijzing en uniek label van een object dat onafhankelijk is van de bewaarlocatie” (Wikipedia, 2020). PIDs worden doorgaans toegekend aan digitale bronnen en in deze blogpost ligt de focus op wetenschappelijke documenten en resultaten. Een PID is niet alleen permanent en uniek maar kan ook ingevoerd worden in een browser die vervolgens leidt naar een webpagina met informatie over de (digitale) bron waar de PID naar verwijst.

Een van de bekendste PIDs is de Digital Object Identifier (DOI)  die bijvoorbeeld gebruikt wordt voor wetenschappelijke publicaties en datasets. Naast PIDs voor publicaties en datasets bestaan er ook PIDs voor personen, organisaties en beurzen. De voordelen van PIDs en een overzicht van de verschillende PIDs die vaak gebruikt worden staan in de Engelstalige versie van deze blogpost. 

Photo by Alex Shuper